"ODLEGŁOŚĆ MIĘDZY TOBĄ A MNĄ" JENNIFER E. SMITH

"Odległość między tobą a mną" Jennifer E. Smith, po pierwsze utwierdza mnie w przekonaniu, że wszystkie Jennifer mają po prostu "dar" do pisania książek.

"Nic nie jest, jakie jest. Wszystko ciągle się zmienia. Może być tylko lepiej." *

Jest to historia o Owenie i Lucy. Owen i jego ojciec musieli się przeprowadzić, a że jego ojciec akurat dostał pracę jako nadzorca, teraz mieszkają w suterenie - w Nowym Jorku. I kiedy zdawałoby się, że większość osób widzi cud świata w Nowym Jorku, Owen czuł się tam dość klaustrofobicznie. Lucy mieszka na 24 piętrze, od zawsze w tym samym budynku, od zawsze w Nowym Jorku.

Akurat oboje byli w windzie, kiedy w całym mieście zabrakło prądu. Chcąc nie chcąc Owen i Lucy się zapoznają, w końcu ta książka jest o nich. Nawet pomimo tego, że po tym jednym spotkaniu los jakby starał się na siłę oddalić jedno od drugiego. Niebawem okazuje się, że Lucy wyjeżdża do Edynburga kiedy Owen także wyjeżdża z Nowego Jorku. Zdaje się, że im bardziej na wschód wyrusza Lucy tym dalej na zachód Owen. Dzieli ich kilka tysięcy mil a łączy jeden wspólny dzień. Książa też świetnie pokazuje jak wygląda podróżowanie, z jednej strony kiedy "pieniądze się ciebie trzymają"a z drugiej kiedy jeździsz od miasta do miasta w poszukiwaniu pracy.

"W całym swoim życiu nie czuła się tak bardzo dziewczyną z miasta. Nabrała nagłej pewności, że to nie jest jej świat. Ona jest stworzona do wchodzenia na dachy wieżowców, a nie na szczyty gór."

Muszę przyznać, że na początku myślałam, że ta książka jest już aż za bardzo młodzieżowa (w końcu to już 20 wiosen za mną), jednak po pierwszej połowie książki (która i tak się szybko czytała), druga połowa zniknęła od tak. Miałam wczoraj przeczytać jedną część (wiem, zawsze mówimy sobie to kłamstwo), ale naprawdę byłam zmęczona i nie chciałam czytać za dużo. Ale wiecie, skończyło się jak zawsze, z jednej części wyszły trzy i książka była przeczytana.

I może (na pewno) to dlatego, że naprawdę łatwo się wzruszam, ale łzy też poleciały przy czytaniu. Co prawda zakończenie trochę mnie zawiodło, czułam, że przyszło zbyt szybko, a książka to typowe romansidło i nie porusza jakiś szczególnych spraw w tle (wiecie, że mam w zwyczaju czytać książki z problemami psychicznymi w tle), ale i tak polecam, bo można z nią miło spędzić kilka wieczorów. Czasami właśnie takiej książki potrzebujemy, przy której dużo nie będziemy musieli rozmyślać :D Jednak pomimo wszystko ostrzegam jeszcze raz, książka świetna ale jeśli nie lubicie takich prostych romansów - nie dla was :)