"BYLIŚMY ŁGARZAMI" E.LOCKHART - KLUB KSIĄŻKI ZOELLI

https://youtu.be/izWPgT7h_qY

"Wybrałam tę książkę bazując na rekomendacji mojej przyjaciółki - powiedziała, że jest naprawdę dobra i jej uwierzyłam - pomyślałam, że z opisu wydaje się być dobra dla mnie. Chciałabym powiedzieć, że przeczytałam ją za jednym razem, nie do końca pamiętam , ale jeśli nie za jednym to na pewno przy drugim razie. Bardzo szybko się ją

czyta. Wiecie, ciężko to wytłumaczyć bez zdradzania niczego. Jest ona o uprzywilejowanej rodzinie Sinclair, która regularnie odwiedza wyspę, którą posiadają. Jest ona opowiadana z punktu widzenia Cady, który jest kimś w rodzaju bogatego, rozpuszczonego nastolatka, myślę, że wiele ludzi nie polubi jej charakteru na początku. Jest to opowieść o przyjaźni, miłości, zdradzie i bardzo skomplikowanym życiu rodzinnym i to zmiksowane z kłamstwami i prawdą i nie wiedzą, które jest które. Brzmi to myląco - po prostu musicie to przeczytać. Zaskakująca historia i poleciłabym każdemu z was, którzy chcą ją przeczytać - nie patrzcie na żadne recenzje online i bądźcie całkowicie ślepi/nieświadomi czytając ją, wtedy nic wam jej nie zniszczy. Jest wyjątkowa, poetycka, bardzo chwyta za serce. Szczerze? Myślę, że to jedna z książek, którą każdy powinien przeczytać, a jak skończysz, proszę porozmawiaj ze mną o tym, ponieważ to była jedna z tych, kiedy ją skończyłam byłam jak "och, muszę z kimś porozmawiać o tym natychmiastowo""

"Bycie z Tobą ubiegłej nocy było lepsze niż czekolada. A ja, głupi, myślałem, że nie ma niczego lepszego od czekolady"

Szczerze? Kiedy czytałam ją myślałam "jak ja napiszę recenzję", myślałam, że będę musiała wam powiedzieć - no niestety, zbyt dużo niezbyt opisanych postaci, w których się trochę gubiłam - całe szczęście, że chociaż mam mapkę wyspy, na której dzieje się akcja. Mam totalny mętlik w głowie - chociaż i tak macie szczęście że minęły już 24h od przeczytania jej. (wtedy moja recenzja to byłoby tylko napisanie - proszę przeczytajcie to i napiszcie do mnie)

Czyta ją się szybko (na 2/3razy), ale przy okazji mozolnie, na początku miałam ochotę ją odstawić. Ale przecież Zoe ją wybrała, nie bez powodu? Prawda? Myślałam, że idzie mi wolno, a okazywało się że strony z sześćdziesiątych zmieniały się na osiemdziesiąte, dziewięćdziesiąte, itd...

Książka opowiada o rodzinie Sinclairtów. Wiecie, ci przykładni bogacze amerykańscy, z własną letnią wyspą, blond włosami, długimi nogami i kwadratowymi szczękami. Uwielbiam ten rodzaj książek, bo pokazują że "wyższe warstwy społeczne" też mają problemy (polecam Tease), pokazują jakie to problemy. Nie będę tutaj oczywiście zdradzać jakie one są :)

" 'Zachowuj się normalnie. Natychmiast" "Ponieważ jesteś normalna. Ponieważ potrafisz być.' " 

Sinclairtowie spędzają każde wakacje na wyspie dziadka, poznajemy tytułowych Łgarzy, reszta rodziny niby jest ważnym wątkiem a zarazem jest bardzo spychana na tło - przez mało opisów reszty rodziny. (Zupełnie jakby każda z matek z wyglądu była wysoką blondi z butlą wina w ręku + jakieś dzieci + dziadziuś i babcia)

Ciężko tutaj coś napisać bez spoilerowania. W każdym bądź razie Cady traci pamięć, cierpi na bóle głowy, zupełnie jakby nikt nie wiedział co się jej stało - zupełnie.. Historia jest nakierowana bardziej na Cady i Gata, którzy z czasem się w sobie zakochują, przez co kiedy czyta się końcowe rozdziały ma się odczucie jakby ktoś zdjął wam okulary przez które nic nie widzieliście. I tam zaczyna się magia. Bo nagle mam ochotę powiedzieć wszystkim "przeczytajcie tę książkę, bo muszę z kimś o niej porozmawiać"

"Jeżeli chcecie żyć tam, gdzie ludzie nie boją się szczurów ani prawdziwej miłości, musicie porzucić mieszkanie w pałacu" 

"[...] i odkryła z rozkoszą, jakimi dobrymi towarzyszami mogą być książki."

 "Nawet w scrabble'u nie ma słowa na to, jak okropnie się czuję" 

Uwielbiam takie zakończenia, rodem ze "Wszystkich jasnych miejsc", czy "Czerwonej królowej".
Nie wiem co mogę powiedzieć więcej, ale jeśli już ją przeczytacie, to możecie ze mną porozmawiać o zakończeniu..

/Tym razem także swoją recenzję także napisałam przed tłumaczeniem tej Zoe, więc możecie zobaczyć jak nasze zdania się pokrywają! :)

Za możliwość przeczytania Byliśmy Łgarzami E. Lockhart dziękuję wydawnictwu YA! (www.gwfoskal.pl)

tłumaczenie tekstu Zoe pochodzi z nagrania: https://youtu.be/izWPgT7h_qY

wszystkie zdjęcia, oraz pozostały tekst są własnością: Zoella PL

Wszystkie cytaty pochodzą z książki "Byliśmy łgarzami" - E. Lockhart